2 daagse trektocht door de Elzas/Vogezen, juni 2000
Dag 1, Eguisheim - Osenbach, 20 km, 400m stijgen, 200m dalen
12:00, Voegtlingshofen.
14:00, Gueberschwihr.
Lekker op een bankje in de schaduw met een broodje knoflookworst van slagerij Edel. Eigenlijk wilde ik droge worst met noten, maar er was ingebroken bij de slager en de dieven hadden alle droge worsten gestolen. De zware criminaliteit heeft blijkbaar ook Eguisheim bereikt.
Het gaat niet erg snel vandaag. Deels omdat we (voor mijn wederhelft ditmaal) wat sloom zijn en deels omdat we in het bos wat hinder ondervingen van stormschade van zware orkaan van afgelopen winter. Er liggen nog veel omgewaaide bomen en sommige stukken zijn moeilijk begaanbaar.
Het is wel afwisselen. Bos, wijngaarden en dorpjes wisselen elkaar af. En het is helder genoeg om met gemak het zwarte woud aan de overkant van de Rijnvallei te zien liggen, ongeveer 70 km verderop. Het is dorstig weer en we zijn vergeten om ons voor het vertrek vol te laten lopen met water, stop. Dat doen we normaal om vast een beetje gehydrateerd te beginnen, je krijgt dan minder snel dorst en je hoeft dan minder water mee te nemen. Hopelijk is de voorraad water voldoende vandaag. Maarja, het is ook wel weer een redelijke Vercors simulatie omdat daar de moeilijkheidsfactor het gebrek aan water is. Na de eerste 1500m dag moeten we daar van bron naar bron zien te komen en tot nu toe is onze score bij het vinden van bronnen nog niet zo hoog.
Maar voorlopig zitten we hier nog op een bankje in de Elzas met croissants d'amandes.
15:00
Het gaat echt langzaam. Een half loopuur verder kwamen we in de middle of nowhere een kerk met een terras tegen. Het was zelfs druk op het terras en de nonnen serveren frisdrank en koud bier, en dat op Hemelvaartdag!
Dit is zo merkwaardig dat ik ergens vermoed dat we door de hitten en dorst zijn bevangen en nu ergens uit een modderige poel liggen te drinken. Als de nonnen nou ook zo nog een striptease gaan opvoeren dan weet ik zeker dat het een fata morgana is
16:30 Hohberg.
Het bleek toch een fata morgana, niet omdat er een striptease opgevoerd werd, maar omdat we niet geserveerd werden. Misschien zijn twee zwetende rugzakkers toch niet de juiste doelgroep voor het drinken van gewijde cola ofzo. Na een kwartier vertrokken we maar weer, pfff,
We hebben er nu 3.5 loopuren opzitten. Het laatste uur in een verhittend hoog tempo. De geplande 5 uur (het gemiddelde in de Vercors) halen we vandaag niet. Vanwege de tijd hebben we een andere camping uitgezocht, in Osenbach. Naar schatting nog ongeveer een uur lopen. Ik heb vandaag ook lekker met m'n nieuwe hoogtemeter zitten spelen en in totaal hebben we nu 400m geklommen. Ook al bij lange na niet genoeg voor een goede Vercors simulatie. Nog niet eens een derde, slik.
We hebben het warm en zijn behoorlijk dorstig. We hebben niet zo heel veel water meer en m'n voeten beginnen een beetje te branden. De nieuwe Meindl's zijn van een zwaarder kaliber dan de oude, en vooral met zware rugzakken voel ik dat. Mijn arme voetzolen zijn nog niet echt gewend om in deze patsers rond te stappen. Al had ik op Gomera vreemd genoeg helemaal geen last, maar daar was de rugzak aanmerkelijk lichter. Een kilo of 12 in plaats van 20. Naja, om over een uur voor m'n tentje te zitten vind ik in ieder geval geen onaantrekkelijk idee
18:30 Osenbach.
Aaaah, we komen nu net de camping opgelopen. Toch nog bijna 5 loopuren volgemaakt. De kampeerspullen en de schoenen en sokken liggen uitgespreid over ons plekje en de tent moeten we nog opzetten. Aangekomen op het eindpunt van de dag is toch altijd wel erg lekker. De camping is wat lawaaierig en het dorpje een beetje saai, maar dat geeft allemaal niks. De zon schijnt, de vogels fluiten en de krekels tjirpen. We zijn op trektocht, yeah!
21:00 Osenbach.
Soepje, pasta en koffie naar binnen gewerkt en het lukte me zelfs nog om een fles wijn te bemachtigen bij de receptie en een vriendelijke Nederlandse buurman kwam twee krukjes brengen omdat hij het zo zielig vond dat wij steeds op de natte grond moesten zitten, perfect.
Dag 2, Osenbach - Eguisheim, 20 km, 500m stijgen, 700m dalen.
8:00 Osenbach.
Het koffiewater staat op. Wat hoort er niet in het rijtje thuis? de brander raast, de vogels fluiten (weer) en m'n hoofd bonst. Yeah, misschien inderdaad de fles Gewurtstraminer van gisteren, maar waarschijnlijk is het vochtgebrek. Te weinig gedronken gisteren, een bekend verschijnsel ondertussen bij ons helaas. Het is niet zo erg gelukkig, een paracetamolletje zou het probleem moeten verhelpen.
We eten vanochtend 'expeditie ontbijt'. Het ziet er op de verpakking erg goor uit, maar het moet erg voedzaam zijn. Er staat zelfs een foto van Ronald Naar voorop! Maarja, daar betaal je dan wel fl. 8.75 voor. Het weer is in ieder geval perfect en we zitten nu op een stenen richel in het zonnetje te ontbijten.
8:30 Osenbach.
.
Het was in ieder geval een interessant experiment, het expeditie ontbijt. Om het me Petra's woorden te zeggen: "we zitten hier #$%@ toch niet in Afrika, maar in de Elzas!" ze mompelde er achteraan "ik hoop dat we nog een winkeltje tegenkomen". Het expeditie ontbijt bleek een goedgevulde pap, een soort Brinta met noten en vruchten. Het is natuurlijk gedroogd en als je het met kokend water aanmaakt dan ontstaat er een hete behoorlijk vloeibare witte klonterige pap die helemaal nog niet zo gek smaakt. Maar het koelt snel af en dan wordt het dikker en dikker en dikker tot er een lauwe klonterige brij overblijft waar je lepel zo stijf in overeind blijft staan dat hij er nog moeilijker weer uitkomt als de kurk uit de fles Gewurtstraminer van gisteren. Naja, dat weten we dan ook weer en we zijn weer 315 gram lichter (exclusief water).
10:30, Col de Firstplan (700m).
.
Wow, zweten zeg. 300m omhoog in de felle zon. Bovenaan stonden de vriendelijke Arnhemmers van de krukjes. Ze voorzagen ons van koffie en babbelde ons de oren van het hoofd. We hebben nu net de GR532 bereikt en we zullen deze route de komende uren op ongeveer 750m volgen. Misschien dat we verderop het pad over 'Le Staufen' nemen, een top van 900m hoog. We zijn anderhalf uur eerder vertrokken dan gisteren en dan loopt het wel iets rustiger vind ik. Behalve de koppijn van vanmorgen hebben we geen wandelpijntjes, dat is wel hoopgevend. We hebben dit jaar nog niet eerder met echt volle bepakking (ik 20 kg, Petra 15 kg) gelopen.
12:30
.
Lunch. We hebben er ruim 2 loopuur op zitten door vochtig warm bos. Het loopt ontspannender dan gisteren. Toen waren we allebei wat stressig en moe. Toch schiet het vandaag wel meer op, maar we hebben geen haast.
Het barst hier helaas wel van de vliegen en teken. Petra heeft al 4 teken van haar blote benen geplukt, brrr. Ik rits de pijpen van m'n broek er mooi niet af. Ah, hardkeks met vis en een soepje, lekker.
14:30, Abri le Staufen (730m).
.
Pjew, dat was weer effe bikkelen. We hebben toch de Staufen beklommen. We moesten maar 200m extra omhoog naar 900m, maar het is nu 26 graden en met 20 kg op je rug toch best verhittend. Petra werd compleet opgevreten door vliegen, verschrikkelijk. Ze zijn dus zonder te rusten of foto's te maken gelijk doorgelopen over de top en weer naar beneden. Het uitzicht was wel mooi trouwens, de Grand en Petit Ballons, Munster, Colmar, het zwarte woud. Maarja, wel erg kort dus.
Leuk plekje deze abri. Er staan wat houten tafels en banken en er is zelfs een houtkachel met wat hout. We zitten nu op 730m en we moeten nog 500m dalen tot Eguisheim. We hebben er nu 3 loopuren opzitten en ik schat dat het nog 1.5 loopuur naar Eguisheim is.
18:00, Eguisheim (240m).
.
Na een uur stevig doorstappen bereikten we Husseren-les-Chateaux. Het was nog steeds boven de 25 graden, dus op een pleintje hebben we even onder een boom een ijsje zitten eten. Daarna nog een halfuur door de wijngaarden naar Eguisheim en weer op een kwartier na 5 loopuur volgemaakt.
Het waren twee goede trainingsdagen. We zijn niet kapot gelukkig, lekker moe en tevreden. Laat de Vercors maar komen… slik…